ustępować

ustępować
ustępować I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, ustępowaćpuję, ustępowaćpuje {{/stl_8}}– ustąpić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, ustępowaćpię, ustępowaćpi {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zwalniać, robić komuś, czemuś miejsce, schodzić z drogi, wycofywać się z zajmowanego miejsca, dając komuś, czemuś możliwość zajęcia go, usuwać się w bok, w tył przed kimś lub przed czymś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Policjanci nie ustąpili przed nacierającym tłumem. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uznawać czyjąś przewagę, wyższość, ulegać komuś w czymś, uznawać czyjąś rację': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ustępowała we wszystkim mężowi. Ustąpił w końcu, gdy wysłuchał jej argumentów. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rezygnować z pracy, ze stanowiska, z pełnienia jakiejś funkcji; odchodzić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ustępował z godnością ze stanowiska ministra. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'mijać, znikać, przestawać istnieć, występować; przechodzić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gorączka ustępuje wolno. Mrozy ustąpiły. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o rzeczach, przeszkodach: przestawać stawiać opór, poddawać się naciskowi': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zamek w drzwiach nie ustąpił. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_7}}'opuszczać cenę czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wydawało się, że ustąpi kilka milionów. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}ustępować II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'być słabszym, gorszym od kogoś, czegoś pod jakimś względem, nie dorównywać komuś, czemuś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jego wiersze w niczym nie ustępują utworom uznanych poetów. Ustępować komuś pod względem sprawności fizycznej. Zdolnościami nie ustępował mistrzowi.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}schodzić – zejść [ustępować – ustąpić, usuwać się – usunąć się] {{/stl_10}}{{stl_8}}{komuś} {{/stl_8}}{{stl_7}}z drogi; ustępować – ustąpić (miejsca) {{/stl_7}}{{stl_8}}{czemuś} {{/stl_8}}{{stl_7}}; ustępować – ustąpić {{/stl_7}}{{stl_8}}{komuś} {{/stl_8}}{{stl_7}}miejsca [miejsce] {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • ustępować — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę …   Słownik frazeologiczny

  • ustępować — ndk IV, ustępowaćpuję, ustępowaćpujesz, ustępowaćpuj, ustępowaćował 1. forma ndk czas. ustąpić (p.) 2. «nie dorównywać komuś, czemuś, być gorszym od kogoś, od czegoś pod jakimś względem» Nie ustępował talentem współczesnym mu poetom. Ustępować… …   Słownik języka polskiego

  • ustępować – ustąpić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}miejsca [miejsce] {{/stl 13}}{{stl 7}} wstając z zajmowanego przez siebie miejsca siedzącego (krzesła, fotela itp.), oferować je komuś, kto stoi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młodzież niezbyt chętnie ustępuje miejsca …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ustępować – ustąpić (miejsca) — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} być zastępowanym przez coś innego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Romantyzm ustąpił miejsca pozytywizmowi. Euforia ustąpiła miejsca przygnębieniu. Dzień ustąpił nocy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • schodzić – zejść [ustępować – ustąpić, usuwać się – usunąć się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}z drogi {{/stl 13}}{{stl 7}} rezygnować ze swoich działań, aby ktoś inny miał większe pole działania; rezygnować ze swoich racji na rzecz cudzych; podporządkowywać się czyimś żądaniom; dawać komuś szansę, nie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ustąpić — dk VIa, ustąpićpię, ustąpićpisz, ustąp, ustąpićpił ustępować ndk IV, ustąpićpuję, ustąpićpujesz, ustąpićpuj, ustąpićował 1. «opuścić jakieś miejsce, cofając się przed kimś, przed czymś, usunąć się dając miejsce, wolną drogę komuś, czemuś; odejść …   Słownik języka polskiego

  • droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

  • ustąpić — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę …   Słownik frazeologiczny

  • krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… …   Słownik frazeologiczny

  • odchodzić — ndk VIa, odchodzićdzę, odchodzićdzisz, odchodzićchodź, odchodzićdził odejść dk XI, odejdę, odejdziesz, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli, odszedłszy 1. «idąc oddalać się, odsuwać się od kogoś, od czegoś, opuszczać jakieś miejsce» Odchodzić powoli …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”